Boğazımız kuruduğunda veya hasta olduğumuzda boğazımızı temizlemek için “ıhm ıhm” diye ses çıkarırız. Ama bu tepkiyi sade halinde ele alınca sadece boğazımızı değil diğer her şeyi vücudumuzdan temizlemek için verdiğimizi anlarız. Mesela bir telaş veya korku anında o durumdan kendimizi korumak için bu tepkiyi vererek bilincimizi toplar,kendimize geliriz. Yada ödül töreninde başarı hikayemizi seyirciye sunarken gururumuzu yenmek için yine aynı durumla karşılaşırız. Çoğu kişi buna yutkunma dese de bu durum sanıldığından farklı olarak vücudun bilinçten gelen kötü faktörlere karşı bir koruma mekanizmasıdır.
Hastalık esnasında öksürükten sonra birde burun çekme isteği gelir ki bu da çoğu kişinin mukustan rahatsız olmasındandır. Burun çekerken çıkan “hhss” sesi rahata kavuşmayı, nefes almayı simgeler. Denizin derinliklerinden yeryüzüne çıkarken ki durumda aynıdır. Ölüm anında derin bir nefes almakta vücudumuzu rahata kavuşturmak içindir. Hatta bazıları aklındaki kişiyi düşünürken hayaline kavuşmak için burnunu çeker ki onun kokusunu hissetsin. Bu yüzden birtakım parfümler tanıdık yüzleri hatırlamamızı sağlar. Koku ve görüntüyü aklımız kodlar ve o şeyi asla unutmaz.
Peki ya bu iki güvenli mekanizma bir araya gelip farklı bir yapıya sahip olursa nelere yol açar düşündünüz mü? “Ihm ıhm” sizi kötü duruma karşı korurken “hhss” aşırı rahatlığa kavuşturur. Bu durumda sizi giderek aşırı özgüvenli ve dokunulmaz hissetmenizi sağlar. Giderek karşı konulmaz olur ve herkese üsten bakarsınız. Bu durumun sizi yalnız bıraktığının farkına varmaz sürekli kimselerin ulaşamayacağı noktaya varmaya çalışırsınız. Kimsenin ulaşamayacağı sesinizi dahi duyamayacağı kadar yükseklikte oluşunuzdan mıdır yoksa büyük laflarınızın yanınızda küçük kalışınızdan mıdır bilinmez ama kimse sizi tınlamamaya başlar. Bu durumda halk arasında “egoist” olarak anılır, yalnızlığa mahkum kalırsınız.
